Ölüm terbiyesi kollarımın boşluğundan sarılıyorum sana.
Uçurumlar diz boyu, yıldız dağlarının eteklerindeyim.
Dibim yırtılmış taşların can almış suskunlukları.
Korkularım iki aylık ceset kadar kokuyor.
Sesim ilk çığlıkta kısıldı. Kursağımda kalan umutlarım intihara meyilli.
Soğuk şarkılar değiyor dudaklarıma, dudaklarımda binlerce kelime suskunluğu.
Bir dünya dolusu kalabalık recm ediyor beni yalnızlığa.
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta