Doksan dokuz yılı Haziran ayı,
Terme kazasında dünyaya geldim.
Kütüğümde yazar Bağsaray köyü,
"Mehmet Öz" adını dedemden aldım.
"Aligil" namıyla tanırlar bizi,
Hiç kimse bozamaz birliğimizi,
Bu sırda gizlidir her şeyin özü,
Soyumla her daim bahtiyar oldum.
İki bin on sekiz Mayıs'ın üçü,
Babam bu dünyadan yükledi göçü,
Paramparça oldu kalbimin içi,
İşte o vakit ben babasız kaldım.
Candan öte dostum Mehmet Alp Güven,
İnsana daima veriyor güven,
Seneler öncesi olmuşuz yaren,
Ben onu sırdaşım, yoldaşım bildim.
Erzurum benim ilk gurbetim oldu,
Evliyalarına hürmetim oldu,
Aşıklara karşı sohbetim oldu,
Maneviyatı ben burada buldum.
Derdimi söylerim kalem, kağıda,
Sözlerim dönüşür birer ağıda,
Gönül ermedi bir türlü murada,
Bir yaprak misali sarardım, soldum.
Hezârî adıyla şiir yazarım,
Kendime uzunca bir yol çizerim,
Gönülleri diyar diyar gezerim,
Gerçeği unuttum, hayale daldım.
Kayıt Tarihi : 19.5.2022 15:58:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!