Bir dudak parçası kadar çatlağım
Kalbimin sarf ettiği kadar divane
Ömrümün yettiği kadar varım
Sorarlarsa kim bu diye
Tanımam, öylesine biridir de.
Elimi atarsam omzuna
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta