Kimileri Şiiri - Sinan Karakaş

Kimileri sürdürürken, sefayı,
Birileri çekmektedir, cefayı,
Mümkün değil üşütmemek kafayı,
Unutulmuş kimse bilmez, vefayı,

İnsanlar boş yere, koştu peşinden,
Bir bir ölüyorlar, senin derdinden,
Kimler geçmedi ki, kendi serinden,
Felakete gider, geçse dininden,

Kimisi dolaşır, dört bir kıtayı,
Kimisi geçemez, hazır çıtayı,
Çoğu kez yemekte, ağır yaftayı,
Kendi işlemedi, olan hatayı.

Yürü yalan dünya, çekil önümden,
Ne dünden memnundum, ne de bu günden,
Varsa yapacağın, yap ben ölmeden,
Elim eteğimi, çekip gitmeden.