Kımılda Ara Vermeden Şiiri - Kasım Kobakçı

Abe bee ne taş fırlatırsın oradan.
Anında ortadan bölerim seni bak,
Bak bana bi boydan boydan hele,
Sana bi göbek yandan atarım abe.

Abee bee kim geçer senin caddeden,
Geçilmez doğrusu benim keyfimden,
Sen hele bir yaylan, arka tıraşın görülsün,
Atarım sana bi göbek yoksa yandan.

Oh ses versin abe benim roman,
Caddenin başına yıkılasın git başımdan,
Al gülümü iliştiririm ben yandan,
Bakk atarım abe bi göbek yandan..

Demedi deme, bak çalkalarım kalçaları..
Abe bee bi bacak karşıya, bi bacak geriye.
Çalarım ben roman havası, zevkim değil mi,
Atarım bak yandan bi göbek gözün çıkası.

Püsküllüdür etekliğim,
Al güllüdür örgeleri,
Süslenmişten de süslenmiştir takılarım,
Ahaliyi heyecanlandırırsam,
Yükselen seda gürültüdür..

Oh teybimden ses veren roman,
Abe bee kımıldarım ben ara vermeden.
Biraz etekliğimin ucundan çekmişim,
Abee bee göbek atarım bak yandan..

Abe bee, kımıldasın benim için darbukası,
Ses versin ara vermeden roman havası,
Kımıldasın bir bacak karşıya, bir bacak geriye,
Atarım bi göbek yandan nazik nazik,

Yetmiş, abe seksen, doksan,
Abe n'olmuş ceketini beline kuşansan,
Ha hayt güleyim de kımıldasın bizim roman,
Abee sözü unut, kımılda sen ara vermeden..