Kimi Sevsem Sensin Şiiri - Yılmaz Yıldız

Aynı silüetin
ardına düşmüş gözlerim
başka başka kimliklerde
yatağımda buluyorum seni...
Her seferinde
başka bir renkle
güneşi selamlıyor gözlerin.
Ne çok değişiyor
ellerin,
yüzün,
saçlarının rengi
'Kimi sevsem sensin'
kokun değişmiyor hiç
hiçbiri
sen gibi sımsıcak değil.

Bir an
gözlerin doluyor gözlerime
takılıp ardına gidiyorum
nereye gittiğimi,
ne olacağını bilmeden.
Geleceğe dair
ne bir kaygı var içimde
ne de bir düş kırıklığı...
Bir geminin yelkeninde salınıyorum
yıldızların arasından bakıyor
gözlerin.
Gözlerin doluyor denize
ne yana baksam sen
'Kimi sevsem sensin'
yüzün değişmiyor hiç
hiçbiri
sen gibi sımsıcak değil.

Bir damla gözyaşın
düşüyor yüreğime
tufan oluyorum.
Dolanıp kendi eksenimde
yok ediyorum kendimi.
Sarılıyorum toprağa
her toprak tanesi sen
'Kimi sevsem sensin'
ellerin değişmiyor hiç
hiçbiri
sen gibi sımsıcak değil.

Sarıl bana
varsın olsun depremler
uçurumlar büyüsün alabildiğine,
sesin
değsin sesime
çığlık olsun
çınlasın kulaklarımda
'Kimi sevsem sensin'
sesin değişmiyor hiç
hiçbiri
sen gibi sımsıcak değil.