Nere gideyim nere?
Elinden senden kader.
Kimi sevdiysem bir bir;
Aldın elimden kader...
Ah! başım, eyvah başım,
Daha da çok genç yaşım,
Ömrümce hiç gözyaşım;
Dinmedi neden kader?
Tanrıdan diliyorum;
Ben seversem diyorum,
Gidecek biliyorum,
Benden sevgimden kader...
Dersini aldı senden,
Kalbi kırıldı senden,
Korktu da yıldı senden,
Ne imişsin sen kader...
Bir güzel bakar durur,
İçimi yakar durur,
Gönlüme akar durur,
Nasıl sevem, Nasıl sevem, Nasıl sevem ben kader!
Kayıt Tarihi : 9.1.2012 21:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
5.5 yaşında dünyalar tatlısı bir kız çocuğu… 8 aylıkken anne, baba trafik kazasında ölüyorlar. O kazadan kendisi yara almadan kurtuluyor. Onu dedesi ve nenesi büyütüyor. Dedesini çok seviyor, baba yerine koyuyor. Ninesini de annesi yerine koyuyor. 4 yaşında dedeyi, 5 yaşında nineyi kaybediyor. Onu halası sahipleniyor. Halayı da çok seviyor. Ama hala 27 yaşında kısmeti çıkmış, evlenecek. 2 ay sonra düğünleri varmış. Bunu ona nasıl söyleyeceğiz diye gelmişlerdi bize…
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!