Şimdi
Başkasının yanağında
Parmak uçlarından
Ellerime bulaşan kırgınlık...
Kimi öpsem
Sanki gamzeleri kanıyor.
Herkeste biraz sen var anlayacağın
Bir parça da yalnızlık…
Baktığım son gözlerin bebeğinde
Hep sendin ağlayan!
Ve ben
Kime dokunduysam son hikayelerde,
Sabahında
Terk edilmiş gözlerle uyandım uykudan…
Kahvaltımı hazırlayıp gitti birisi..
Diğeri aynaya
Daha doğrusu yalnızlığıma
Rujuyla şiirler ekledi..
Anladım ki;
Yüzünden öte
Güneş yokmuş karanlığıma..
Kayıt Tarihi : 3.2.2006 01:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)