Kimi Bakar Kimi Kör Şiiri - Sinan Karakaş

Ne gökyüzünde ay var, ne görüntüde yıldız,
Yeryüzünde canlılar, sonsuzluk girdabında,
Dönerken her bir nesne, geride bırakmaz iz,
Okuyacak her insan, yazılı kitabında.

Kimi soluk soluğa, ne yol var ne de yoldaş,
Kimisi sanırsın ki, sudan çıkmış arkadaş,
Kendini arayanın, sayısını sormayın,
Kimi bakar kimi kör, kimisi çift görür şaş.

Kara kara bulutlar, yağmura gebe değil,
Korkarım bu havadan, bilemem neye meyil,
Öyle bir ağlamışım, kan tere boğulmuşum,
Meğer uykudaymışım, dedim secdeye eğil.