Kimi;
gül değil dikeniyim.
Kokumu almaktan çok, canını acıtırsın.
Her içine çekmek istediğinde beni
boğazın düğümlenir,
nefes almakta zorlanırsın.
Kimi;
gökkuşağın olurum göğünde.
Gün olur,
yaşımla sarmaş dolaş olursun.
Yedi renk o koca yüreğimde,
gözlerin büyülenir,
ayakta durmakta zorlanırsın.
Kimi;
gece lambası odanda.
Uykunda siyahtan korumamı istersin.
Sonra;
bir ayak sesi sokağınızın kaldırımında
pencerene uzanıp,
arkamdan dur demeye zorlanırsın.
M.ÖZGÖREN
Kayıt Tarihi : 20.4.2019 17:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Murat Özgören](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/04/20/kimi-69.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!