Kimi Şiiri - Sinan Karakaş

İnsanlar doğar ölürler,
Ya ağlarlar ya gülerler,
Kimileri el üstünde,
Kimileri sürünürler.

Kimi şükreder varına,
Kavuşmak ister yarına,
Hep hazırlık peşindedir,
Gidilecek diyarına,

Kimi çoktan çoku ister,
Hırsı iştahını besler,
Yüzünü bulduğu halde,
İstediği olur astar.

Kimileri isyandadır,
Asalet der kanımdadır,
Burnu kaf dağında gezer,
İnsanlıkta ziyandadır.

Kimi fakru zarurette,
Kimisi hayatı rette,
Kendini bilmez cahiller,
Dolaşır bin bir surette.

Giden gitmeye gidiyor,
Kimse geriye dönmüyor,
Bu dünyada yanan her şey,
Günü gelince sönüyor.........İNSANİ