Sözünü kesmek..
O aktıkça coşuyorken,
Sen set olamazsın önünde..
Karşılıksız sevgiler, dostluklar,
Geçim sorunları ve;
Yürümeyen herşey..
Hani, çoğu doldurmaz da;
Ceviz kabuğunu..
Ama diyemezsin ki bunu..
Dersen kırar; kırılırsın..
Kime sorsan bin dert,
Mutluyum diyen yok..
Elinde ki mutlukları da,
Göremeyen çok..
Kızdıran yetersizlikler,
Bıktıran gereksizlikler,
Düşünemeyen yüreksizlikler..
Oysa kendindedir dert,
Sevdalısın dertlere sen;
Huzura olmadığın kadar..
Hayata meze yapmışız,
Dertle başlar;
Ve yine dertle biter cümleler..
Kime sorsan bin dert,
Memnun değil kimse halinden,
İşsiz işsizliğinden, işçi işçiliğinden,
Esnaf esnaflığından,
Memur memurluğundan..
Hepsi birbirine özenir ki;
Asıl burdadır dert..
Yetinmemezliktedir dert,
Doymayan gözde,
Susmayan sözdedir..
Kime sorsan bin dert..
Erkan KobanlıKayıt Tarihi : 2.8.2010 04:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!