Kime Ne Zararı Var Şiiri - Ali Gözütok1

KİME NE ZARARI VAR? (Gülce Buluşma)

Duygu ve düşünceyi, nakış, nakış bezerken,
Gündüz ya da gecenin, kime ne zararı var?
Aşk’ın Anzer balını, peteklerden süzerken,
Serbest ya da hecenin, kime ne zararı var.

Gönül derya, dil sahil,
Gönülden çağlayanlar, dil sahiline vurur!
Aşk ateşi hem yakar, hem de yürek kavurur!
Dil kalbin tercümanı,
Sözcükler dile gelir, canlanır hayat bulur.
Yenilikte gülcenin, kime ne zararı var?

Mühim olan şiir’e, kalite kazandırmak,
Küllenen gönülleri, aşk harıyla yandırmak,
Yaşatmak ilelebet, sonsuza uzandırmak!
Sonem ya da bahçenin, kime ne zararı var?

Şair!
Şiir adına,
Türlü ahkâm keserken.
Kırparak sözcükleri,
Tozutarak eserken!
Ya da havasın atıp,
Kostak, kostak gezerken,
Buluşma, dönencenin, kime ne zararı var?

Şair’im diyenlerin, bu ufuksuz denizde,
Enginlerdeyim derken, sular olursa dizde!
Çaprazlama girerse, yeniliğe kem sözde,
Tokmak ve yiğitçenin, kime ne zararı var.

Gülistanda üç gülün, yunuscada bohçanın,
Sonem, özge tuğranın, yedi veren bahçenin,
Sonsuzu kucaklayan, gül tufanı gülcenin,
Serbest zincir, üçgenin, kime ne zararı var?

Ali GÖZÜTOK
30. 07. 2011