sevince yaşar insan; ölünce sevemezsin...
Börtü böcekle dost olmuşsam viranelerde,
Bütün bunlardan kime ne?
Yıkılmışsa yalnızlığım yüreğime,
Kopsun kıyamet bana ne?
Kızıl güneşler doğmuyorsa günlerime,
Karasın gökler, yanmıyorsa ufuklar kime ne?
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta