Günden güne dermanın azalır
Sen anlamasan da hayatın kararır
Suskunluğun feryad etmek ister, yakarır
Sen istemesen de Hayat istediğini alır
Bu dünya ne sana ne de bana kalır
Geceleri uyuyamazsın, uykuların kaçar
Her gönlün kapısını bir anahtar açar
Öfken ateşini alevlendirir, saçar
Sen istemesen de hayat istediğini alır
Bu dünya ne sana ne de bana kalır
Zannetme ki ölüm sana gelmeyecek
Toprak seni kardeşi bilmeyecek
Hayat gülerek veda etmeyecek
Sen istemesen de hayat istediğini alır
Bu dünya ne sana ne de bana kalır
Ne edersen kendine bunu unutma
Kendini boş hayallerle avutma
Günahsız bebeklerle kendini bir tutma
Sen istemesen de hayat istediğini alır
Bu dünya ne sana ne de bana kalır
Giderken olmayacak arkanda bir veda
Son sözü Azrail söyleyecek “Elveda”
O zaman işe yaramaz bu naz bu eda
Sen istemesen de hayat istediğini alır
Bu dünya ne sana ne de bana kalır
Nefes candır derler anlamazsın
Ölümü güzelliğinle kandıramazsın
Rüyalar, aç gözünü der neden inanmazsın?
Sen istemesen de hayat istediğini alır
Bu dünya ne sana ne de bana kalır
Yaşadıklarına “Kadermiş” deyip geçersin
Unutma! Ne ektiysen onu biçersin
Ölünce ya su ya da zıkkım içersin
Sen istemesen de hayat istediğini alır
Bu dünya ne sana ne de bana kalır
Geç de olsa farkına varacaksın
Belki bu yazıyı o zaman anlayacaksın
Söylediklerime belki inanmayacaksın
(ama UNUTMA)
Sen istemesen de hayat istediğini alır
Bu dünya ne sana ne de bana kalır
Kayıt Tarihi : 18.12.2008 11:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!