Kime Baksam Sen Olmuş Şiiri - Celal Bahar

Kime baksam senin suretine bürünmüş,
Herkes sanki senin kokundan sürünmüş,
Sen gibi giyineni var, sen gibi tarananı,
Sen gibi gülmek isteyeni var, sen gibi ağlayanı...
Kime baksam sen olma arzusunda,
Sadece ama sadece sana benzemenin kaygısında...

Hangi şiiri okusam sanki sana yazılmış,
Hangi şarkıyı dinlesem sana söylenmiş,
Belli ki tüm yürekler güzelliğini fark etmiş.
Ve bu yüzden kim ne yazsa seni anlatmak istemiş.
Çünkü içinde sen yoksan her kelime anlamını yitirmiş,
Daha ilk satırı yazmadan, harfler cümleleri bitirmiş.

Ne yana baksam her şey seni özlemiş,
Bulut sana kavuşmak için gözyaşı dökmüş,
Güneş sana doğmak için acele etmiş,
Toprak bir ömür bıkmadan seni beklemiş,
Kuşlar senin için ötmüş, çiçekler sana açmış
Ve garip gönlüm, sana olan aşkları seyretmiş...

Konuşmak istemişim ama kendimden utanmışım.
Âlemin sana tutkusunun yanında, benimki az sanmışım.
Gerçek olması imkânsız bir hayale dalmışım.
Bu sebepten kendimden bile kaçmış, uzaklaşmışım.
Yüreğimi zincirlere vurmuşum, unut onu demişim,
En büyük acıyı kendim kendime çektirmişim.
Şimdi anladım sevgili,
Ne gök gürleyebilir yüreğim kadar, ne güneş yakabilir aşkım kadar.
Ne toprak özleyebilir benim kadar,
Ne de yağmur yağabilir gözyaşım kadar.
Ne kuşlar, ne çiçekler, ne deniz, ne derya sevebilir seni,
Ne şiirler anlatabilir, ne şarkılar söyleyebilir bendeki sevgini.
Ben bile çaresizken ifade etmekte bu aşkı,
Hangi söz anlatabilir ki, gözlerindeki sevgi dolu o bakışı.