Kimdi? Şiiri - Yusuf Özkay

Kaybettiğimiz güzel insanlara...
Bir gece yarısı otobüsten indi.
Ürkerek baktı etrafa çok gergindi.
Kendini bekleyen arabayı görünce sevindi.
Ardından herkez sordu acaba kimdi?

Şehrin sakin sokaklarına getirildi.
Bir sigara yaktı, yürürken tedirgindi.
Evinin önünde durdu derinden bir iç çekti.
İzmariti attı yere kinle ezdi.

Bir geceyi daha atlattık dedi.
Büyük mutlulukla evine girdi.
Karısına sarıldı göz yaşlarını sildi.
Gururla kalemini gösterdi.

Sabahleyin aynı araba kapısına geldi.
İşine gitmek için arabaya bindi.
Gazetesini okurken yolu kesildi.
Kahpe kurşunlar bedenini yuva bildi.
'Tek suçu; onlar gibi düşünmemekti'
(07-02-1999 Karaman)