Nice yerlere gidip gelmişti,
Nice duygu denizlerinde yüzmüştü...
Sırtına vurup tüm dileklerini
Nice dağların doruklarında güller aramıştı...
Başını kaldırdığında
Bulutlar, almıştı saçlarını
Ve o, nedensizce
Bir ileri iki geri gidip dört dönerken etrafında,
Adını unutturacak olan,
Bilmeden aralamıştı yüreğini de
Avucunun içinde tutuyordu şimdilerde...
Ulaşamazsın
Bir dağın doruğuna,
Ne içerden ne dışarıdan
Ne de uçarak göklerden...
Ruhunu verdiğinde
Dağa, taşa
Toprağa, kuma...
Konuşabildiğinde dilsiz
Gözü o dağın vadisinde olduğunda ırmağın,
Nefesi rüzgârın olduğunda...
İşte o zaman senindir o dağ
Arama kendine artık başka bir bağ.
25.12.2009
SERAP HOCA
Kayıt Tarihi : 29.12.2009 03:02:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
