Gözlerin açtı kâlbimde ki bu onulmaz yarayı,
Şimdi kâlbim kırık Gülüm yıkıldı gönül sarayı,
Dilimden de Arş'a yükselen bu eşşiz nidayı,
Şimdi kime diyeyim, kimden medet dileyim.
Benim iyolmaz dertlerim, ol derdi, verenim,
Seni sonradan değil ki, doğuştan sevenim,
Ey gözlerime gülenim, bana gönül verenim,
Benim iyolmaz dertlerim, ol derdi, verenim.
Gönül derdi, Hak derdi, bu derdi Hak verdi,
Beni biraz konuşturan, inan bana hak verdi,
Ben onu nasıl sevdim o da bana çok gördü,
Benim iyolmaz dertlerim, ol derdi, verenim.
Onu benden, eller aldı, karanlık tünele saldı,
Çok seven kâlbimi de derin denizlere saldı,
Basiretim bağlandı, ondan sonra, eller aldı,
Benim iyolmaz dertlerim, ol derdi, verenim.
Kayıt Tarihi : 6.3.2006 12:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yusuf Önder Bahçeci](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/03/06/kimden-medet-dileyim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!