Meme emmeyi bırakmamış ol arkanı döndüğünde
Göreceğin ölümün değil, işlenmemiş soluktur
Bu dışı necef, içi sülüğen dizgeni ben istemedim
Yüreğin yanardöner, vermilyon ve soğuktur
Yönseyişin bir, öne; iki, yere doğruyken
Arkanı geldiğin yön sanıyorsun
Kuşkun olmasın, havan gerçekten körpe kenarlı
Çok kilitsiz, bolca kanlı
Benim tersime sen her bildiğini okuyorsun
Mutluluğun, ancak yeten damarımı ince bir makasla keserken içi ayna küreye gir
İşte benim seni gördüğüm, senin arkanı gördüğün yer
Oysa bu uzun sürmeyecek
Yüzün, ne olacağına oturup karar verilmemiş gibi,
Omuzların, “Hangi şeytanın işi”,
Ellerin tam anarşi, ağzınla toplayacağın birkaç parça pişi
Olacak, sen bunu benden bilmeyeceksen kimden bileceksin?
Kayıt Tarihi : 19.2.2024 00:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sonrakiler. Delilik dizisi. Uzay'a.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!