Kimbilir Şiiri - İbrahim Atılmış

Bir gün daha çekip gitti ömürden.
Ne ben dur dedim
nede o anladı halimden.
Hayat bu zamanın kendisi.
Canlıların efendisi.
Bir varmış bir yokmuş misali masallar da kalır hatıralar
ve anılar
kimi gün yakar içimizi
kimi gün katlar sevincimizi.
Biz neyiz kimiz, nerden geldik nereye gideriz?
Olmadık anlamsız soruları kendimize sorarız.
Sorarız da bilen bir adım öne gelsin.
Sorduk bilene bilmeyene, ağlayana gülene.
Sorduk anlamsızlıkların anlamını.
Kimi güldü geçti, kimi kahırlanıp bir yudum daha içti.
Kimi aşk dedi bunun adına
kimi kaç dedi buralarda durma.
Vurma yüzüme vurma!
Beyhude geçti ömrüm bu sokaklarda.
Şimdi yağan yağmurun altında vururum kendimi
çırılçıplak sokak ortasında.
Ben çıplak sokak çıplak.
Sen seyir eyle pencerenin arkasından.
Kendi korkuların kemirsin seni.
Kahret kendi kendini ha vurdu ha vuracak.
Yağmur yağıyor
akan göz yaşlarım değil gözlerimden.
Kaçırmana gerek yok artık gözlerini,
gözlerinden yüreğini göremiyorum ki.
Sende sokaktakilerden birisin artık.
Anlamı kalmadı yaşanmışlıkların.
Bir gün daha çekip gitti ömürden.
Hayat bu yarının ne olacağı bellisiz.
Birde bakarsın çoğalmış sevgiler,
bir bakarsın bu ülkede devrim olmuş
sokaklarda kızıl bayraklar dalgalanıyor.