Kim Zararda Kim Karda?
Misafirken bu dünyada her bir kul;
Ekser kullar, davranmazlar pek makul.
Pek kısayken, misafirlik şu handa;
Kahir kullar, mitil atar cihanda.
Sınav için, bir durakken şu mekân;
Bu hususu, yoktur kat’a pek takan.
Bu dünyayı, fazla sevmek zarar da;
Onu seven, sanır kendin hep karda.
Yaşamında, doğru ver ki kararı;
Öte yanda, çekmeyesin zararı!
Bile, bile yeğler isen zararı;
Olmaz orda nadimliğin yararı!
Yeğler isen, ibadetten firarı;
Mevla sana, yatak kılar bil har’ı!
İstiyorsan, cennet denen diyarı;
Kur’andan al, her daima miyarı!
Terk etmeden, dünya adlı ülkeyi;
Ayetten ve hadisten al ilkeyi!
İsyanınla, celp edersen gazabı;
Cebbar, sana layık görür azabı!
Arıyorsan, dost içinde evlayı;
Sen kendine, veli edin Mevla’yı!
İmanını, dökmüyorsan amele;
Asla nail, olamazsın emele!
Söylemini, dökmez isen eylem’e;
Hiç kendini, boş hülyayla eyleme!
İnancını, eylemeden tam izhar;
Hak rahmete, olamazsın bil mazhar!
Sırf laf ile yürümezse bir gemi;
Kuru lafla, meşgul etme gündemi!
Nail olmak, istiyorsan rahmete;
Katlan biraz, onun için zahmete!
Cihat ŞAHİN
03.11.2022-İZMİR
Kayıt Tarihi : 3.11.2022 11:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!