Perdeleri çekildiğinde
Kerpiç damlı evlerin
Yıldızlar dışarıda kalır
Bilir misin
Karanlık kış gecelerinde
Kurulan düşlerin
Hepsi sarayda geçer
Ben prens,sen prensessin
Her şey güzel de
Ya bu çamurlu yollar
Bu dar sokaklar
Bu okulsuz köy
Bu öğrencisi olmayan okul
Kerpiç damlı evler
Nereye gizlensin
Utanır sokak çeşmesi
Semer tepe utanır
Ya kerpiç damlı evler
Ya araba deresi
Ne zaman aydınlanır
Bilirler ki bu düşler
Bir ömür sürmez
Kapıları kapandığında
Kerpiç damlı evlerin
Yıldızlar dışarıda kalır
Kızılırmak ağlamaya başlar
Bilir misin,duyar mısın?
Duysun bizi kızılırmak
İstanbul'dan,ankara'dan
İzmir'den,antalya'dan
Sesimize ses versin
Bu dağlar,bu gökyüzü
Bu sevda hepimizin
2004
Kayıt Tarihi : 1.12.2005 19:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bizler de o kerpiç duvarlı ya da toprak damlı evlerde büyüdük. Hem de on kardeş, küçük bir odada, beş numara gaz lambasının ışığı altında ders çalışarak. Bunlar, bir zamanlar Türkiye'nin gerçeği idi, lakin şimdi ekseriyet apartmanlarda ya da köşk gibi köy evlerinde oturuyorlar. Nereden nereye?
TÜM YORUMLAR (26)