Dolanır durursun kendi başına,
Kimse bakmaz olur gözün yaşına,
Her gün çok karışan olur işine,
Düşme yeter garibanı kim tanır.
Hep dalaşır durur at ile arpa,
Yolunu yokuşa sürerler sarpa,
Olsan nolur masum olsanda körpe,
Düşme yeter garibanı kim tanır.
Hainler mal mülke nefsine düşkün,
Zülmeder demezki bu dünya üç gün,
Olsanda doğru dürüst özüne pişkin,
Düşme yeter garibanı kim tanır.
Zengin nüspettesi bakar yukardan,
Çıkmaz zübbeleri diskodan bardan,
Aç olmayan nankör ne anlar zordan,
Düşme yeter garibanı kim tanır.
Kalbine gül diye dikenler dikme,
Veysel derki dostum istersen çekme,
Gelen vurur giden vurur bir tekme,
Düşme yeter garibanı kim tanır.
Tel:0537 959 05 55
Veysel ŞimşekKayıt Tarihi : 21.8.2013 11:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)