Kim Sorar Şiiri - Yaşar Kılıç

Güneş,kızgın kor sıcak,ateşler saçtığında...
Rızkına çalışanlar, ölümle Rulet oynar!
Zahmetsiz yiyende var, karnı acıktığında!
Fukara sofrasına kim bir tas çorba koyar...

Alaca tanlar düşmüş, dağın ağarmasında...
Gece henüz başlamış, günah kirini bağlar
Çekilen perdeler var, dört duvar arasında...
Zalim ipini yağlar,garip ölmüş kim ağlar?

Zaman durdu bendeki yıllanan benliğimle...
Dert otağını kurdu yeşerince o anlar
En güzel yıllarımmış,geçmişte gençligimle!
Özlem var neye yarar,dersem beni kim anlar?

Buram buram gül kokan, o bağlar benim olsa...
Gönlünden gelmedi mi,kim bana bir gül sunar!
Kuru ağaç misali kavrulup rengim solsa.
Ya mangal da az yanar ya çakıyla el yonar ?

O derin hayallere, aşkın renkleri dolsa...
Karanlıkta ışıksız, erimiş muma döner!
Aşılmaz ufkumda ki, yer erişilmez olsa...
Kurduğum hayallerin, belkide hepsi söner?

Parçalı Bulutlu Şiirler