Kim sin sen Şiiri - Murat Tanrıyakul

kimsenin bilmediği yerden okuyorsun
eh mahrem yerimde saklı olanı
kimsenin bilmediği yeri kanatıyorsun
gülüşünle
masalın sonunu okumadan üstelik
hikayenin başında buluyorsun katili
cinayet saatlerini örüyor gözlerin
geceye karışan kahkahalar içinde
rakıya meze olan göz yaşına bulanıyorsun
kim sin sen?
adını biliyorum
şehrini
ülkeni
bide masal tadında bir yüreği
başka ne var elimde
hayal değilsin
kafamdaki esrarın perdesi de değil
bi düşe uyanmadım ben
bunamadım da daha
saklanmış sözlerin
karalanmış resimlerde gözleri bulmak
kim sin sen
bir masalım saklı
döşşeğin altında
kimselerin okuyamadığı bir dille
küfürlerim
migren nöbetlerim
sigaradaki küle sarılı kan izlerim
geceme inen karabasanlarım
çayım
yarım kalan ağlayışlarım
yalnız adımlarım
büyüdüm ben
saçlarımda da sakalımda da beyazlar var
gamzeme dolan acılarım
kimsin sen
şimdi hangi şehrin sokağında ki kokun
avuç içlerine düşen gözler
nefesine karışan sigara dumanında ki nefesler
gece uyurken üstünü kim örtüyor
kime çay demliyor kokun
o kadar çok soru saklık ki
şiirlerim de
sen okuyorsun
ben sana yazılan şiirleri asıyorum pencereme
ağladığım dan değil de
en çok suskun kalışıma kızıyorlar
oysa o kadar çok vurulmuştum ki
kaç sabah asılmıştım asılsız üstelik
nerdesin beeeee
kimsin sen
öldürdüğüm hangi kadının adısın