Küçücüktüm küçüldüm
Avucuna sığdım
Hak bilip ben seni
Sana sığındım
Dünya yıkılsa üstüme
Altından çıktım
Bir senin ettiğin beni
Hale düşürdü
Dillere dolayıp ey yar
Gözden düşürdü
Yanmış dilimi soğuttum
Doğrusun sandın
Üfledin mum gibi
Sönmedim yandım
Fazla mı sandın
Canımı verdim
Ne diyim ben sana
Sözler utansın
Seni benden ayıran
Gözler utansın
Dilinle söyleyip
Kalbinde bozdun
Elimde gül varken
Dikeni yazdın
Dünyaya dalıp da arayı bozdun
Bu yüreği sana
Çıkmaz yol yaptım
Yar senin gönlünden
Kovsan da gitmem
Yar senin ömründe
Azalsam bitmem
Kim seversen seni
Hatırım kalır
Şu kara bahtımın
Ahını alır
Bu devran dönerde
Böyle mi kalır
Parayla hasret
Ödenir mi hiç
Aklına düşünce
Dönülür mü hiç
Yaşım yetmez görmeye
Kuş olur ömrüm
Yer bulunmaz girmeye
Taş olur gönlüm
Bir gün anlar isen
Yolunda öldüm
Kim senin koynunda
Kimsesizim benim
Varsan da yoksan da
Sen
Sen
Sen
Kayıt Tarihi : 11.9.2007 19:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!