birinin tanıdıgı öldü
cenazeye gidip
rahmetliyi gömdü...
birinin; komşusu idi ölen
kendi kavlince üzüldü
üç gün sonra
işine döndü yüzünü
ninesiydi birinin ölen
agıtlar yaktı,
dövdü dizini
yedi gün de hayata aktı
gitti
ölen annesi idi birinin
olmayacak bir daha anne
diyemeyecek adını
içine gömdü
uzattıkca uzattı yasını
biri uzaktan tanırdı
gitmese cenazeye
yarın belki
katılmadıgından utanırdı
benim birçok şeyim
herşeyimdi ölen
sırtımı dayadıgım
dag,
ölmeyecek saydıgım çınarımdı
giden benden gitti
böyle soguk bir şaka yapacagı
hiç aklıma gelir miydi....
21 mart 2010
Cengiz DemirKayıt Tarihi : 8.4.2010 00:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!