(Kapının cevabı)
“Benim yahu ben” diye tekrarladı
Güldü bana acı acı…
“Tabi unutmuşum burası handı
Bense seni bekleyen hancı …”
Açmam açamam dedi nâra vurdu.
Çatallandı sesi
“Şans yok” dedi zâr’a vurdu.
“Sen çarptığından beri bu kapı
Açılmadı pas tuttu.
Gözümden yaş düşmedi
Ama gönlüm kara yas tuttu.
Şimdi çıkıp gelmişsin ya
Aklım sana ‘pes’ tuttu
Delice özlemişmiş..
Belli ki gündelik heves tuttu”
‘Açamam açmaaaam! ’ dedi nâra vurdu.
Çatallandı sesi
“Şans yok” dedi zâr’a vurdu.
Kayıt Tarihi : 3.10.2011 13:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
HER HİKAYEDE BİR ŞİİR OLMAYABİLİR. AMA HER ŞİİRDE EN AZ BİR HİKAYE VARDIR…
![Murat Işık](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/10/03/kim-o-2-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!