Kim neylesin Şiiri - Dogan Tufan

Kim neylesin.

Elin iş tutmaz, ayaklar yörümeyince,
Fakirleşip yoksullaşınca,
Gözün görmez,kulak duymaz,
Yaşlanmışım beni kim neylesin,

Gündüz gözüm yolları bekler,
Akşam olunca boynumu büker,
Pencereden hep dışarıyı gözler,
Yaşlanmışım beni kim neylesin.

Gencliğimin kiymetini bilemedin,
Hep böyle devam eder sandım,
Hasta oldum dertlerimle kaldım,
Yaşlanmışım beni kim neylesin.

Iyi gününde dostlar aramaz oldu,
Iki cift güzel söze hasret oldum,
Dertlerimle, başbaşa kaldım,
Yaşlanmışım beni kim neylesin.

Hayat tekrar başa dönse keşke,
Gencliğimi,günümü sevenlerimle,
Dostlarımı kazanır,ederim tevekül,
Yaşlanmışım beni kim neylesin.
Doğan Tufan