Kim Hatırlar Şiiri - Mustafa Sevil

Penceremde değil belki fakat içimde tutunmuş kar
Yüreğimde hala bir çırpınış ile titreyen kumrular
Gelir geçer bu mevsimler, baki kalır yaşanmışlıklar
Söyleyin ey kumrular, baharda karları kim hatırlar

Sokağımda değil belki fakat içimde büyümüş gölgeler
Bir sonu gelmeyen gecede bir ağaç dalında baykuşlar
Yaşanmış bitmiş hepsi, bir hatırat üzerinde yıpranmışlar
Söyle ey hatırat, gündüzde baykuşları kim hatırlar

Gökyüzünde değil belki fakat içimde parlamış yıldız
Gözlerimde hala sarhoşluğu bir ışık patlamasının
Birkaç saniyeye sığmış ömürlük gece yaldız yaldız
Söyleyin ey geceler, sönmüş yıldızları kim hatırlar

Başucumda değil belki fakat içimde yerleşmiş delilik
Saniyelerde zamanı donduran, sancılı ölümden düşler
Vakitlerden bir kayboluş vakti, kabullendim kaybettik
Fakat söyle ey ölüm, delilikte kaybolanları kim hatırlar