Kim Geceden Şiiri - Mertali Aro

Gece bir kirpik ucu kadar
uzarken göğümde
Uyku gözlerime haram edilmiş
Hapsolmuş uzak özlemlere bedenimiz
Bir çaresizlik,
tükenmişlik,
iki yitik ve hasret ile harmanlanmış
geceden soğuk ve boğuk iki yürek
Bizim yüreklerimiz...

Siyahca uzanmış kaldırımlarda
Sert ve sivri yaslanmış
Sessiz bir kahkaha çınlar kulaklarımızda
Yârim şimdi söyle bana!
Kim hesap soracak bu sensiz geceden?!
Kim hasret rüzgarlarını dindirecek geceden?!
Kim
Kim
Kim ...

İki ardaşak kaçağı yürekken biz
Soğuk sermelerde hüzünlenirken
Kaçamak sevdamızı dar sokaklarda aşkla yaşarken
Nasılda uzanmıştık sessizce
İçimizdeki çığlıkları yansıtırken gözlerimizle
Şimdi nasıl uzak kaldık biz böyle
Avuçlarına susayan köklerim derinlerden
Avazım yetmez seni söyleyeyim en içten
Sen duy beni geceden!
Kıvrıl, sokul ufak ufak hatlarıma
geceden...