Engelin ne olduğunu sorar bana gece…
Karanlığıyla yüzüme çöker, nefesime değen bir soğukluk gibi.
“Kim engellidir?” der.
Ben susarım önce; çünkü anlarım ki engel, insanın adımını durduran taş değildir yalnız.
Asıl engel, insanın insanla kurduğu kirli bağda,
sözlerin arasına saklanan gölgede,
kalbin kuytu köşesinde sessizce büyüyen yaradadır.
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta