Onun ismini ilk duyduğum zamanlar, daha delikanlı sayılırdım. ''Nasıl bir isim bu Zbigniew yahu!'' dediğimi hatırlıyorum o tarihte... Biraz bizim Türkçede ki zibidi kelimesi ile çağrışım mı yapmıştı acaba? Yapmamış olması lazım zibidi ile bir iki harfi ortak olsa bile...
Böyle enteresan kelimeler zaman zaman aklıma takılır durur, bu da sanırım onlardan birisidir... Hayır benim yaşıtım filan değil bu Zbigniew, sevmem de keratayı. Kerata mı dedim koca adama? Tamam, özür, sözümü geri aldım. Sevsem ne sevmesem ne ölmüş gitmiş Polonya asıllı bu Amerikalı vatandaş... Toprağı bol olsun mu denir, aman ne denirse densin...
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta