Kim bu içimdeki yabancı - tanıyamadım-

Gittiğin günden beri hiç kendime gelemedim...
Sen giderken, ben de kendimi terk ettim
Bilmediğim bir şehirde, hiç tanımadığım bir ben ile
Sadece bir pencerenin önünde beklemekteyim...

Zamansız yanıyor yüreğim, ansızın akan gözyaşı
Bu aynadaki yabancı da kim?
Oysa sadece sevmiştim...
Ben bu yalnızlığı hiç hak etmedim...

Yağmur yağmıştı gittiğinde
Bulutlar paramparça olmuştu
Gözlerimden kaybolurken sen
Yüreğim ayrılığa ilk kez mahkum olmuştu...

Zor olan bu muydu? yoksa bundan sonra yokluğun mu?
Alışabilecekmiydim yalnızlığa
Bu ev ve anılar rahat bırakacaklarmıydı?
Nasıl bir duyguydu bu? boğuyordu!
Korku ve endişe sarıyordu yüreğimi
Gözlerimden akan yaşlar fotoğrafında birleşiyordu
Anlam veremiyordum, herşey anlamsız geliyordu
Ve sustum...

Yalnızlığın ve hayalinin sardığı yatağıma uzandım...
Bir sigara yaktım, ağladım
Hıçkırıklarım ve isyanım inletiyordu odayı
Kimdi bu içimdeki yabancı? Tanıyamadım...