Kim Bilir Şiiri - Güven Tekin

Tut elimden, götür buralardan, demek isterdim.
Gözlerime bakan sen ol, isterdim.
Gözyaşımı sen sil, derdimin dermanı ol isterdim.
İmkansizsin biliyorum, mahşere kaldı sevdamız.

Kimse duymasın, senin için yandığımı.
Kimse görmesin,senin için,gözumden akan yaşı.
Damla damla, yanaklarıma sızıyor, göz yaşlarım.
Sen bana ümit,sen benim geleceğimdin.

Kalbim,karanlığın içinde kalmış.
Sevmek istesemde, hersey yalanmış.
Gönül yaralı,göz yaşlı,mahsere kalmış.
İmkansızda olsa sevmek,suçmuş.

Uzaklardan, sana sarılmak istedim.
Sadece seni masumca, sevmek istedim.
Omuzuna başımı koyup, uyumak istedim.
Seni koşulsuz,şartsız, sevmek istedim.

Gönlüme dur, sevme diyemedim.
Söz geçiremedim,senin o masum kalbini, yine sevdi.
Şiirlerin her hecesinde, senin kokun var bilmesende.
Artık sensiz hepsi öksüz, yetim kalacak, yüreğim gibi.

Bu sevda,ikimizide yakar ateşi ile istemeden.
Gözlerim yaşlı, gönlüm yaralı,seni ister hakkı olmadan.
Şimdi hersey anlamını yitirdi,düştü gözden.
Suskun,sessiz çaresizlik, yazılmış alın yazımıza.