Özgürdü gökyüzü,
Altından dağları,
Gümüşten suları...
Ancak Tutsaktı yarınları.
Kim bilir!
Sevgi biriktirebilseydik eğer,
Ağlatmayacaktık gül yüzlü çocukları.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta