Kim bilir! Şiiri - Yusuf Bulduruç

Kim bilir!
Bakarsın bir gün kapın çalar da,
Karşında beni bulursun.
Kim bilir sana bir gün
Tanrı misafiri olurum.

Bakarsın;
Bir dilim ekmeği,
Bir yudum çayı
Gözlerinde demleyip,
Yüreğinden bir kaç damla mutluluk katarak,
Ellerinden almak,
Yudumlamak vardır kısmette!..
Bir fincan kahvede
Kaç kırk yıl saklıdır,
Kim bilir!

Kim bilir bir gün,
Yüreğindeki kuş kapında beliriverir de,
Hayallerinden çıkıp, sımsıcak avuçlarındadır,
Ve kanat çırpar gözlerine bakarak.
Kim bilir!
Ben geldim, sana geldim,
Tanrı misafiri kabul eder misin der de,
Gönlün bir kuş gibi çırpınır,
Dilin tutulur,
Sadece gözlerin konuşur.

Zaman durur,
Açılır kader sayfası,
Okursun alın yazını.
Ya buruşturur çöpe atar,
Ya da basarsın bağrına
KİM BİLİR!

27.03.2019