Yoktan var edilmiş bir ülkenin,mirasyedi yaşam döneminin alacakaranlığını yaşamaktayız.
Varoluş yıllarının bin bir çileli sıkıntılarına teslim olmadan direnmemiz, bize yaşama hakkını kazandırdı.Hayatta kalabilenlere zorunlu gereksinimlerin edinilmelerinden başlayarak, yıllarca süren çabalarla birikimler sağlandı. Şu an ki her şeyimizi o günlerde ki ideallere borçlu değil miyiz? Bugün kadir kıymet bilinmeden satılıp savrulanlar, o günlerin birikimleri değildir diyebilir misiniz?
Satılanlardan elde edilen paralar, hangi yatırımlarda, hangi borcun ödenmesinde kullanıldı…?
Kurulu sofranın nimetleri tüketilirken, oburluğun ve beceriksizliğin sığ bataklığında dolaşanları lütfen doğru yorumlayalım.Ülke ve milletin saygınlığı adına neler yapılıyor. İzledikleri yol yararımıza mı, zararımıza mı durumlar yaratmaktadır.Kaybedilen mevzilerimizden sonra nelerin elimizden çıkabileceğini bir düşünelim…
Ne taze ölüyü mezar.
Ne de şeytan, bir günahı,
Seni beklediğim kadar.
Geçti istemem gelmeni,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta