Kim Anlar Şiiri - Ahmet Zeytinci

Yere düşmeden tutabilir misiniz
göz pınarlarımdan düşen göz yaşlarımı
yüreğimi kavrayıp da sımsıkı
elleriniz ile ovuştura bilir misiniz
size çok ihtiyacım var desem ey insanlar
beni kim anlar...

Yaşanılanlar coşku dolu olmasa da
yine de bir şeyler kattık iyi kötü biz bu dünyaya...

Acı çekerken kimseler yoktu yanımda ama
bembeyaz duvarlardan başka
bir de her şeyi duyan, gören Allah’ım
ki ne güzeldi ulaşmak o aşka...

Kim anlar
bir yudum su için acı çeken çocukları
kolları kopan başları yarılan
cennet meyvelerini...

Ben de insan mıyım, diye sor kendine
zaman zaman hey adamım...

Biz sadece ömür mü çürütüyoruz burada
sor ne kadar vicdanımız var
kaç kilo gelir mizanda
haydi git git
televizyonun karşısında uzan da
seyret o saçma sapan vahşet dolu dizileri
kim anlar ki
kolu kopmuş yüzü yanmış
ve sade suya ekmek banmış o sabileri
şu mübarek günlerde...