Kim Şiiri - Sema Yontar

-Nuray Akbulut’a-

Hadi gel
Kente güneş doğmadı henüz
Uyanmadı kirli yüzler, her yan karanlık
Kimseler görmez, kimseler bilmez
Korkma gel,
Çocuk ellerimizle yeni bir dünya kuralım.

Kaybettiğimiz mutlulukları muştuluyor
Denizin yosun kokulu türküleri
Dinle bak
Çıkar gizli gömütlerden gün yüzüne
Yak artık düşlerinin ışığını, yak!
Sarıl ona tutku dolu umutlarla

Say ki, bir boş ada yalnızlığındayız,
Dört yanımız sıla olsa ne çıkar,
Gel bölüşelim yalnızlıkları
Bir parça somunu bölüşür gibi.
Sıcacık soba üstünde kızaran
Kestanenin kokusu
Her biri güneş, her anı mutlu
Neşeli çocukluğumuza götürsün bizi

Sayrısı yorgun artık bedenlerimizin
O bile korkar olmuş
Göğsümüzün sönmeyen cevahirinden
Görüyor musun bak,
Daima ayakta ulu bir ağaç gibi
Dallarımız göklere uzanıyor
Söyle alçalan biz miyiz,
Yoksa dünya mı alçaklaşan?