Kim Şiiri - Hüseyin Çelik

Kimi elden olmuş, kimide koldan
Kimi evden olmuş, kimide yoldan
Garip, garip dolaşırlar kimsesiz kaldırımdan,
Bazen yaş akar yanaklarına,
Bazen de gülücükler var gözlerinde.
Kimi simit satar kalabalık ortasında,
Kimi ayakkabı boyar.
Cadde boyunca rastlanır elbet
Bazen bir dilenci yalvarır
Bazen sahtekar insanlar.
Bir kadın kucağında çocuğu
Öksüz der yetim der.
Ne yapalım böyleymiş kader.
Söyler söylerde garibim
Ne yapsın böyle işte zaman.
Kervan yürür, devran döner,
Zaman geçer, ömür biter.
Çile insanı işte garibim.
Bir hatırası kalmasa da dünyada
İbret bırakır anlayanlara.