Kim Şiiri - Latif Batı

Gel çocuğum seninle,
Dolaşalım evrende.
Bakıp göğe ve yere,
Düşünelim birlikte.

Yağan dolular gibi,
Gök taşlarından bizi,
Koruyan atmosferi,
Yer yüzüne saran KİM?

Canlıların besini,
Her yerde oksijeni
Üreten bitkileri,
Böylece planlayan KİM?

Karbondioksit bile,
Güneş enerjisiyle,
Dönüşüyor meyveye.
Bunun mühendisi KİM?

Tam yirmi dört saatte,
Oluşur gündüz, gece.
Dünyayı çevresinde,
Devamlı döndüren KİM?

Dünyay’ı tam Güneş’e,
Canlı, yaşasın diye,
Santimi santimine,
Ölçüp yerleştiren KİM?

Gezegenler ve dünya,
Güneş’in etrafında,
Dönüyorlar son hızla.
Durmadan koşturan KİM?

Tüm elektronlar bile,
Döner bir saniyede,
Elli bin kilometre.
Hareket ettiren KİM?

Bu olaylar gerçekte,
Olmaz kendi kendine
Bil bakalım öyleyse,
Çözülsün bu bilmece.

En üstün bir kuvvet var,
Bunları hep o planlar.
“Allah” deriz biz O’na,
Hep kalbimizde yaşar.

Yaşa çocuğum bildin,
Beni çok sevindirdin.
Allah’ın emrini tut,
Ol sen de gerçek MÜ’MİN.