Kim Şiiri - Orhan Karataşgüler 4

Ben seni öylesine değil ölesiye severken
Sen hangi yıkık kentin enkazında kayboldun
Gözlerinden düşen inci tanelerinin sebebi ne
Yüzüne düşen arsız aynanın sureti kimin
Avuçlarımı yakan hangi cehennemin ateşi
Hangi öpücük kondu sol serçe parmağına
Yüreğini kökünden söküp attı, seni bilinmez diyarlara savurdu
Sevgilim,
Aşk iki kişilik, hasret yalnızca ben
Seni savuran fırtınada tel tel dökülüp
Duvardan duvara savrulan benim
Sen ayakları yerden kesik sevdalara boncuk boncuk terlerken
Çöl sıcağında yüreği buz kesilip üşüyen benim
Var git sen
ay ışığında parlayan yakamozuna
Ben ardından mısra mısra dizilirim.