Kim Şiiri - Recep Altunkaynak

KÌM
Dünyayı yaşanmaz hale getiren
Vicdanı merhameti yüreğinde bitiren
Dünya malı için aklın yitiren
Nefsine hapsolan doyumsuz insan

Geceyi suçlayıp yağ gibi kayan
Vakti kafaya takıp günleri sayan
Acımadan bir birinin canına kıyan
Gülleri kurutan mahveden insan

Hem Umut olup hem umut çalan
Yalan deyip dünyaya yalana dalan
Farkına varmadan ansızın solan
Kibire hapsolup mahvolan insan

En kuytu kuyunun renksiz bir yüzü
Berrak bir suyun en mavi özü
Ne versen aslında doyumsuz gözü
Yokuşun düzün yüzüdür insan

Saklıyor özünü kendi kendinden
Memnun olmuyor asla yerinden
Kandamlıyor can damlıyor ellerinden
Gül kokan kan kokan insan

Hevesi uğruna seçim yapıyor
Bazen savaşıyor bazen kaçıyor
Kanada gerek yok herdem uçuyor
Kendini kaybenden yeşerten insan

Kemiksiz dili var her lafı şakır
Bazen elmas olur bazense çakıl
Ayrı ayrı gezer beyinde akıl
Akıllı akılsız beyindir insan
Recep altunkaynak