seni düşünen beynime,
engel olamıyorum.
cümlelerim bile yanında soluyor.
kim derdi ki seni sensiz yaşayacağımı
kim derdi ki, hayallerim senin yokluğunda kaybolacağını,
ben hayatımı dört satır arasına sığdırmaya çalışıyorum,
ama aşkım hayatımı, o kadar kaplıyor ki, satırlara sığmayacak kadar büyük,
yalanı o kadar sevmişsin ki,
kabullenmiş sin bensiz yaşamayı,
kim seni benim kadar sevecek,
kim sana benim verdiğim değeri verecek,
kim senin için hayatından vazgeçecek.
aynanın karşısında kan dolu gözlerime bakıyorum.
senin için akıttığım göz yaşlarıma yazık aslında,
ama ne yaparsın gönül sevmişken gözler ne yapsın,
artık gitme zamanını giderken sana bir şey bıraktım,
kapalı bir kutu içinde seninle kurduğum hayallerim ve beni ben yapan umutlarım var.
haa resimleri soracak olursan onlarıda yaktım
bakıp daha fazla ağlamamak için...neyse meleğim benden bu kadar kendine iyi bak
Ekber Özcan
Kayıt Tarihi : 30.11.2017 00:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yaşanmış olup hayallerimde kalan gerçekler
![Ekber Özcan](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/11/30/kim-311.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!