Karanlığı yırtarak yanaştılar yıldızlara
Bir gece, bir parkta, bir sahilde, bir ormanda
Usulca kaldırıp başlarını, göğe baktılar
Sanki dokunup da uçacaklardı aya.
Gözleriyle büyüdü, o melun çam.
Onun hep bakan, çetin ve yaşlı,
Yok oldu gitti — o ağaç bile arka balkondan
Artık kim kalırdı ki burada, kim uyanırdı?
Kayıt Tarihi : 12.4.2022 06:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!