Kim Şiiri - Hakan Şengün

Derin bir sessizlik yaşarım önce
Sonra burnuma gelir; sevdiğin tüm kokular
Çat kapı geliverir, davet etmeden bahar
Anlarım yaşanacak yine aynı korkular

İstemiyorum
Sensiz açan çiçekleri;
gitme
İstemiyorum
Kokmasınlar burnuma geceleri;
bekletme

Kim yakacak
Kim içecek beni yalnız gecelerde
Kül edecek
Kim sevecek
Kim fal bakacak bana papatyadan
Ve Sevdiğini söyleyecek