Kim Şiiri - Gülseren Çobanoğlu

Kim bu koca gövdeme üçüncü dördüncü ayak olur
Kim korkulu rüyalarıma hayra yorar
Kim kapımın kilidi olur
Kim gece yarısı da olsa kapımı açıp,
Yatakta da olsam halim hatırım sorar
Kim gece gündüz dertlerimi dinler,
İyi bir psikolog gibi tedavi eder
Kim ayaklı meyve sebze harımım,
Ayaklı mandıram kasabım olur
Kim bulutlu havada güneş açtırır,
Durgun suları akıtır
Kim mimiklerimden haleti ruhiye mi anlar
Kim kurumuş ağacımı ümitle sular
Kim kötü huylarımı toprağa gömer
Kim benim sorunlarımla kafasını yorar
Kim dağ bayır gezdirir, beni yaşama döndürür
Kim ağlayan yüzümü güldürür
Kim beni senin sevdiğin gibi tertemiz duygularla sever
Kim ağlayan başımın ilacı,
Gözyaşımın mendili olur
Kim evimin ışığı olur
Kim benim doğum günümü hatırlar
Kim hastalanınca bana nane limon kaynatır
Kim benim kapımı açar,
Hastalıkta, sağlıkta yanımda olur
Sen yoksan kim, kim benim üç-beş gün sonra
Kokmuş cesedimi bulur
Kim sala verdirir, musallaya koydurur
Kim candan gözyaşı döker
Kim benim koca gövdemi kabre indirir.
Kim indirir.