Kim Şiiri - Abdullah Erdem

KİM

derde düşmüşsem senin aşkından
acımadan sırtımı yere vuran kim
ayrılmışım artık ben cananımdan
mecnun deyip arkamdan ağlayan da kim

seviyorum dedim sevilmedim ben
her ne yaptıysam da övülmedim ben
herkesi gördüm de görülmedim ben
beni derde salıp ağlatan da kim

bir ateş ver dedim, veremedin sen
boyun eğdimse de bilemedin sen
dualarımı semaya yükseltmedin sen
her duaya icabet ederim diyen de kim

aşığım sana ey yar aşığım anla
yere adımı yazsan da kanla
insanlar hep bana baktılar zanla
arkamdan etimi yedirten de kim

sevdiklerimi yar etmedin ki bana
her sıkıntımda müracaat ettim ben sana
layık gördün sen her zehri bana
bire on verrim diye abartan da kim

hiç durmadan yokuşlar tırmanıyoriken
boynu bükük halde hep inliyoriken
rabbinden bir rahmet diliyoriken
sözüme küfürü fırlatan da kim

tanrının aşığı olsam da böyle
gelir gider kapıma bilirim öyle
kimse bilmez bunu erdem sen söyle
eti kemiğinden sıyıran da kim

Abdullah ERDEM
02/11/2007